Elke Eylenbosch

Mijn naam is Elke en ik ben mama van 3 jonge kinderen. Ik heb een grote passie voor het begeleiden van kinderen, jongeren en jongvolwassenen tussen de 6 en 26 jaar waar de thema’s rouw, breed verlies en trauma spelen.
In mijn praktijkruimte zorg ik voor een rustplek waar ik samen met K, J en JV aan de slag ga om zorgvuldig hun vragen en noden te onderzoeken. Ik hecht veel waarde aan tijd en verbinding. Iets
wat er in de buitenwereld minder en minder aanwezig is.
Hoe ga ik aan de slag? Eerst en vooral wordt er een aanmeldingsgesprek vastgelegd. Na het gesprek , met wederzijds akkoord en zonder oordeel, kunnen de therapeutische sessies starten. Deze zijn gebaseerd op aangeleerde methodieken en kunnen zich uiten via gesprekken, spel, muziek, beeld, bewegingen en op andere creatieve manieren. Het blijft maatwerk en is afhankelijk van de leeftijd en behoefte van het individu. Op zoek naar wat er achter het signaalgedrag verscholen zit. Waar nodig wordt de context betrokken.

Intergenerationeel gebeuren er onbewust heel wat transacties die we ons doorheen de jaren eigen maken. Waardoor we in een overlevingsmodus terecht komen. Zonder we het beseffen leven we vaak een ander leven dan dat we eigenlijk zouden willen. Via therapie kunnen we ons hiervan bewust worden.
Eenmaal er een bewustzijn is, kan er stapsgewijs verandering teweeg gebracht worden. Op zoek gaan naar onszelf. Wie ben ik? Wie wil ik eigenlijk zijn? Zijn vragen die jongeren en jongvolwassenen zich meer en meer stellen. Dit is een begin van een bewustzijn dat aangeeft dat er geen authentiek gevoel is. Het is een mooie start om rond kracht te werken. Van oude gewoontes naar een nieuw zijn. De
therapieruimte kan dan transformeren in een zijnsruimte.
Zelfzorg, het is een thema dat meer en meer in de kijker staat. Als hulpverlener heb ik ook moeten leren
hoe aan zelfzorg te doen. Tijdens de sessies probeer ik de ervaringen door te geven.
Om af te sluiten zou ik graag een quote meegeven. "Ik ben niet wat mij overkomen is, ik ben wat ik kies te
worden.” ~ Carl Gustav Jung.